కాలమాగలేదు… నదులు ఎండలేదు… పక్షులు నేల వాలలేదు
ఎవరి తీరు మారలేదు…. రీతి చెదరలేదు… గతి తప్పలేదు
పొద్దుటే వచ్చే పాలబ్బాయి సమయానికే వస్తున్నాడు
తెల్లారగట్ల వచ్చే పొగ రైలు బండి కూత వినిపిస్తూనే ఉంది
వీధి చివర కుళాయి వద్ద సిగపట్ల వినోదం సాగుతూనే ఉంది
రాత్రిపూట కాపలాదారు చేసే కర్ర శబ్దం వినిపిస్తూనే ఉంది
నీవు వదిలివెళ్లిన ఖాళీ పూడ్చలేనిది అన్నవాళ్ళు
నా ఉనికినే మరచి వారి పనుల్లో మునిగిపోయారు
నీవు లేని లోకాన్ని ఊహించలేను అన్నవాళ్ళు
వారి ఊహల్లో నేనున్నానా అన్న చందాన మారిపోయారు
గాలి ఘనీభవించలేదు
నీరు ఆవిరవ్వలేదు
బళ్ళు ఆగలేదు
పెంపుడు జంతువు మేత ఆపనూ లేదు
ఇప్పుడర్థమయ్యింది
నేను అన్న పదానికి అర్థమే లేదని
అనంత కాలప్రవాహంలో నేనో నీటి బుడగనని
మహావృక్షం నుండి రాలిపోయే ఓ పండుటాకునని
చరిత్రపుస్తకంలో మరుగున పడిపోయే ఓ పుటనని
మరెందుకీ లేని అస్తిత్వం కోసం చేసే మస్తిష్క శుష్క పోరాటం …… ?????